معنی طولانی ودایم

متمادی

مطول

دراز، طویل

طولانی. (از ع، ص نسبی) دیر. || دراز. بسیار دراز. طویل. بطول. کثیرالطول:
قلم به ختم سخن لب گزید یعنی بس
که دلنشین نبود گفتگوی طولانی.
درویش واله هروی.

بابابیک طولانی. [ب َ ک ِ] (اِخ) یکی از طوایف پشت کوه از ایلات کرد ایران است.

دراز: با چنین کوتهی عمر بیان نتوان کرد / قصهٴ طول امل را که سخن طولانی ا‌ست (سلیم: لغت‌نامه: طول ‌امل)،

دراز، طویل، دیر. [خوانش: [ع - فا.] (ص نسب.)]

‎ دیر، دراز دور و دراز رخته (صفت) دراز طویل، دیر. ممتد، دراز

دیرنده دیر باز

lungo

دراز

دیرزیوی

دراز، طویل، دیر، دیرینه، دیرین، مدید، دور، بعید، مسافت‌زیاد، بسیار، زیاد

نمای طولانی یا سکانسی که بدون قطع دریک برداشت گرفته شود، با این ذهنیت که اولین برداشت، آخرین آن است.

دیر زیستی

167